Κάποτε , σε ένα μικρό χωριό κάπου στην Κρήτη , διέμεναν δύο ορφανές αδερφές , η Μελίνα και η Ελπίδα . Τα δύο κορίτσια , μετά τον θάνατο των γονιών τους , που τους αποχαιρέτησαν σε μια δύσκολη και τρυφερή ηλικία, δημιούργησαν έναν ισχυρό αδελφικό δεσμό. Την ημέρα του μοιραίου δυστυχήματος , οι δύο αδελφές υποσχέθηκαν πως στην υπόλοιπη ζωή τους δεν θα επέτρεπαν στον οποιοδήποτε να χωρίσει τους δρόμους τους .
Οι δύο κοπέλες , στηριζόμενες στις δικές τους δυνάμεις αποκαταστάθηκαν πλήρως επαγγελματικά καθώς και κοινωνικά. Για να παρέχουν τα αναγκαία στο σπιτικό τους , εκτός από την βασική τους εργασία, ασχολούνταν και με την προσφορά οικιακών υπηρεσιών σε γειτονικά σπίτια. Συνήθεια των κοριτσιών ήταν,το βράδυ,να μοιράζονται τις εμπειρίες της ημέρας κάτω από το τζάκι , με ζεστή σοκολάτα και κουλουράκια . Τα κορίτσια είχαν ενταχθεί πλήρως στην καθημερινότητα . Έναρξη της ημέρας τους , αποτελούσαν κάποια μαθήματα που παρακολουθούσαν με σκοπό να εξελιχθούν περισσότερο πάνω στο επάγγελμα τους . Έπειτα, επιστρέφοντας από την βασική τους εργασία, η μέρα τους κυλούσε με την δεύτερη ασχολία η οποία ήταν η παροχή οικιακών υπηρεσιών σε γειτονικά σπίτια με ιδιοκτήτριες ανήμπορες κυρίες με αρκετά προβλήματα υγείας. Ήταν μια αρκετά περίπλοκη και απαιτητική διαδικασία η οποία συνοδευόταν από κούραση,εξάντληση και αρκετές φορές από πόνους σε ολόκληρο το σώμα. Έτσι λοιπόν , η πιεστική καθημερινότητα δες επέτρεπε στα δύο κορίτσια να διαθέτουν χρόνο για τον εαυτό τους. Μη μπορώντας να δημιουργήσουν νέο τρόπο ζωής καθώς δεν τους το επέτρεπε η κατάσταση στην οποία βρισκόταν τα οικονομικά τους , συνέχισαν τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Οι ίδιες ,δεν το έβαλαν ποτέ κάτω, καθώς πίστευαν στον εαυτό τους και στις ικανότητες τους και δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να γίνουν βάρος σε κάποιους μακρινούς συγγενείς που είχαν απομείνει .
Ένα βράδυ όμως και ενώ όλα κυλούσαν σε φυσιολογικούς ρυθμούς , η Μελίνα , η μεγάλη αδερφή , άργησε να επιστρέψει από την νυκτερινή της βάρδια στο σπίτι της κυρίας Θεοδώρας που βρισκόταν είκοσι λεπτά μακριά από το σπίτι της. Η μικρή αδελφή , η Ελπίδα, βρισκόταν σε τεράστια αγωνία καθώς γνώριζε ότι η Μελίνα θα επέστρεφε στο σπίτι κάποια συγκεκριμένη ώρα . Η πρώτη σκέψη της ήταν πως η αδερφή της θα παρέμεινε στο σπίτι της κυρίας Θεοδώρας με σκοπό πέρα από την καθαρότητα του σπιτιού , να την βοηθήσει με τις προετοιμασίες του μπουφέ των αρραβώνων του γιου της.Ο χρόνος κυλούσε και την έζωναν περισσότερο τα φίδια για το τι απέγινε η αδερφή της . Αποφάσισε να επισκεφτεί το σπίτι της κυρίας Θεοδώρας. Έπειτα , σκέφτηκε ότι αυτό που θα εμπόδιζε αυτή την επίσκεψη ήταν η βροχή , καθώς το σπίτι βρισκόταν μακριά και δεν διέθετε κάποιο μέσο μεταφοράς .
Για το καλό της αδερφής της , η Ελπίδα , αποφάσισε να πάρει μόνη τους δρόμους για το σπίτι της κύριας Θεοδώρας. Μόλις έφτασε στο σπίτι , χτύπησε το κουδούνι αλλά κανείς δεν ανταποκρίθηκε. Σε εκείνο το σημείο , η αγωνία της κορυφώθηκε. Μη ξέροντας τι άλλο πια να κάνει, επέστρεψε γεμάτη φόβο στο πατρικό της. Οι ώρες περνούσαν χωρίς να εμφανίζονται ίχνη της αδερφής της. Αργότερα ,δέχτηκε ένα τηλεφώνημα. Την κάλεσαν από ένα τοπικό νοσοκομείο για να την ενημερώσουν πως η αδερφή της έχει τραυματιστεί σοβαρά. Χωρίς δεύτερη σκέψη , έσπευσε προς το νοσοκομείο , μέσα στο σκοτάδι , με μόνο σύμμαχο τις θετικές της σκέψεις. Μόλις έφτασε στο νοσοκομείο , γεμάτη ταραχή , επικοινώνησε με ένα από τους γιατρούς. Δεν κατάλαβε πολλά. Καθώς περιπλανιόταν στους διαδρόμους , έπεσε πάνω στην κυρία Θεοδώρα. Την παρακάλεσε να της εξηγήσει πως έχουν τα πράγματα. Εκείνη της είπε ότι καθώς η Μελίνα προσπαθούσε να μετακινήσει ένα βαρύ έπιπλο , πλάκωσε το πόδι της και άρχισε να αιμορραγεί . Επίσης, της εξήγησε ότι δεν έχει κανένα μέρος ευθύνης και πως δεν θα ήθελε ποτέ να βλάψει την Μελίνα.Η Ελπίδα , από την αγωνία της δεν σταμάτησε να κάνει ερωτήσεις στην κυρία Θεοδώρα, μέχρι που εμφανίστηκε στην αίθουσα αναμονής ένας γιατρός. Με βαριά καρδιά της ανακοίνωσε πως έχουν δημιουργηθεί κάποιες επιπλοκές στα δύο πόδια της Μελίνας, με αποτέλεσμα να μείνει ανάπηρη. Εκείνη, έβαλε τα κλάματα . Απογοητεύτηκε, καθώς βαθιά μέσα της πίστευε ότι υπήρχε μια ελπίδα για να ξαναπερπατήσει η αδερφή της . Φαίνεται , πως κάποια πράγματα είναι γραφτό της μοίρας μας να συμβούν.
Μετά από περίπου μια εβδομάδα , η Μελίνα πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο. Πίσω στο σπίτι, όλα τα βάρη έπεσαν στην Ελπίδα καθώς έπρεπε να την μετακινεί με το καροτσάκι, να την βοηθά με την περιποίηση του σώματος της , να της μαγειρεύει, να κάνει μόνη της όλες τις δουλειές του σπιτιού. Εφόσον η Μελίνα δεν μπορούσε πλέον να εργαστεί, θα έπρεπε η Ελπίδα να εργάζεται σκληρά σε καθημερινή βάση με σκοπό να βγάζει χρήματα όχι μόνο για τα αναγκαία αλλά και για τις θεραπείες της αδερφής της.Με την πάροδο του χρόνου, η καθημερινότητα της Ελπίδας άρχισε να γίνεται όλο και πιο δύσκολη.
Ξαφνικά, άλλαξε εαυτό. Άρχισε να ξεσπά και να συμπεριφέρεται με άσχημο και απότομο τρόπο στην αδελφή της. Πλέον, δίσταζε να την βοηθήσει στην μετακίνηση της και να εξυπηρετεί τις υπόλοιπες ανάγκες τη. Είχε μεταλλαχθεί σε άλλο άνθρωπο. Ακόμα, σκέφτηκε να την εγκαταλείψει . Έσπασε τον όρκο που είχαν δώσει μετά την απώλεια των γονιών τους.Μέρα με την μέρα άρχισε να γίνεται πιο απότομη και προσβλητική απέναντι στην Μελίνα, η οποία μη μπορώντας να κάνει κάτι υπέμενε στην συμπεριφορά της αδερφής της. Από την άλλη μεριά , η Μελίνα έμεινε έκπληκτη καθώς δεν μπορούσε να βρει κάποια εξήγηση για το γεγονός αυτής της αλλαγής της αδερφής της.
Ένα αναπάντεχο τηλεφώνημα από το νοσοκομείο, έφερε τα πάνω κάτω στο σπιτικό τους. Ήταν ένας γιατρός ο οποίος ανακοίνωσε στις δύο αδελφές ότι θα έπρεπε η Μελίνα να μεταφερθεί στο εξωτερικό για να ξαναπερπατήσει . Από την λήξη του τηλεφωνήματος και μετά, η Ελπίδα ήταν αρκετά οργισμένη καθώς δεν διέθεταν αυτή την οικονομική δυνατότητα και το μόνο που θα μπορούσαν να πουλήσουν με αντάλλαγμα χρήματα ήταν το πατρικό τους σπίτι. Η Ελπίδα δεν συμφωνούσε σε καμία περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο. Η σκληρή συμπεριφορά της επέμενε. Αμέσως μετά, χτύπησε το κουδούνι. Ήταν η κυρία Θεοδώρα η οποία είχε αντιληφθεί την συμπεριφορά της Ελπίδας απέναντι στην Μελίνα και σκέφτηκε να προσπαθήσει να της αλλάξει γνώμη. Οι δύο αδελφές της εξήγησαν πως η μετακίνηση της Μελίνας στο εξωτερικό απαιτεί αρκετά χρήματα τα οποία δυστυχώς δεν διέθεταν. Η κυρία Θεοδώρα έπαιξε σπουδαίο ρόλο ανάμεσα στις δύο αδελφές . Πρότεινε να καλύψει όλα τα έξοδα της Μελίνας σχετικά με την αντιμετώπιση του προβλήματος υγείας της,μέσα από την σύνταξη της . Οι δύο αδελφές έμειναν έκπληκτες καθώς τα έξοδα ήταν αρκετά . Επιπλέον, η κυρία Θεοδώρα υπενθύμισε στις δύο κοπέλες τον όρκο που είχαν δώσει κάποτε και πως σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη στιγμή, θα πρέπει να παραμείνουν ενωμένες. Τα δύο κορίτσια αγκαλιάστηκαν σφιχτά και γρήγορα συνειδητοποίησαν πως αυτό είναι το νόημα της ζωής τους : η μία είναι φτιαγμένη για την άλλη. Αφού πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος, η Μελίνα κατάφερε και πάλι να αισθανθεί την χαρά της κίνησης. Ήταν εμφανές πως όλα τα χρωστούσαν στην κυρία Θεοδώρα η οποία μεσολάβησε και για την επανασύνδεση τους.
Μαρία
Παπαδήμου
Β Γυμνασίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου